Retinol | De wetenschap achter het anti-aging ingrediënt

Retinoïden (afgeleiden van vitamine A) kunnen door de celmembranen dringen en hun werking van binnenuit uitoefenen. Eenmaal in de cel binden ze zich aan specifieke receptoren van lymfocyten – de immuuncellen die verantwoordelijk zijn voor de afweerreactie. Zo ondersteunen retinoïden de groei van immuuncellen.

Daarnaast activeren ze ontstekingsremmende mechanismen in de huid. Hierdoor wordt de werking van matrixmetalloproteïnasen (MMP-1) in de lederhuid afgeremd – enzymen die normaal gesproken de afbraak van collageen en elastine stimuleren. Door deze remming blijven collageen en elastine behouden, en wordt hun aanmaak zelfs bevorderd.

Bovendien stimuleren retinoïden de aanmaak van groeifactoren in de bovenste huidlaag (zoals EGF) en signaalstoffen zoals TGF-β, die het herstel van weefsel activeren. Ze bevorderen ook de groei en rijping van keratinocyten (de cellen die de hoornlaag vormen), wat leidt tot een verdikking van de hoornlaag en een verhoogde afzetting van hyaluronzuur – een belangrijke stof voor hydratatie en huidvolume.

Met name retinoïnezuur, een krachtige vorm van retinoïden, speelt een sleutelrol in dit proces. Het stimuleert de aanmaak van weefsel- en celstructuurproteïnen en bevordert de vermenigvuldiging van keratinocyten – de cellen die verantwoordelijk zijn voor de opbouw van de opperhuid. Dit draagt bij aan een gladdere huid en een verfijnde huidstructuur.

Retinoïden beïnvloeden ook de activiteit van melanocyten, de pigmentcellen van de huid. In deze cellen bevindt zich het enzym tyrosinase, dat betrokken is bij de aanmaak van melanine. Retinoïden remmen de werking van tyrosinase, waardoor het transport van melanine (melanosomen) naar de bovenste huidlagen vermindert. Dit helpt om hyperpigmentatie te verminderen.

Daarnaast kunnen retinoïden de talgproductie in de talgklieren verlagen. Hierdoor wordt de huid minder vet, wat op zijn beurt kan bijdragen aan het verminderen van acne.